Ölüm

Çok sevdiğiniz, çok değer verdiğiniz birinin dünya hayatının sona erdiğini düşünün. Belki de yaşamış bile olabilirsiniz. Bu insanoğlu için hiçte uzak birşey değil çünkü. Neler hissettiniz mesela. Öğrendiğiniz o ilk an, sonraki saat, daha sonraki saatler, günler, aylar ve belkide yıllar.. Hepsi birbirinden farklıydı.Sadece acının adı aynı kalıyor.Ama his, her seferinde başka bir surete bürünüyor.Her yeni gün yada saat -kişiden kişiye göre değişir.-  başka bir yerden canınız yanar. Belki ilk gün onunla ilgili sizi üzen şeylere teselli bulmuş, o yaraları zamanla sarmış olabilirsiniz. Ama bugün başka bir yerden yara açılabilir. Ama zaman, hayat, yaşanan imtihanlar o yeni yarayı da sarmayı öğretecek,  öğretmek isteyecek. Öğrenmek kısmı bize, gayretimize bağlı. Ama anladığım kadarıyla bu acı bizimle mezara kadar gelecek. Bazen acının yönü, bazen miktarı değişecek ama hep bir yerlerden kendini hissettirecek. Ve zaman ilerledikçe biz yeni yaralara dirençli hale geleceğiz......